Yetim Uykularım

-Bilmezdim,sen gidince yetim kalacağımı-

Kuşlar ağlıyor,yıldızlar düşüyor birer birer gökten yere
Şiir yazmak için sonbaharı bekleyen kalbim
Bir yaz gecesi kağıda,kaleme sarılıyor
Sonbahardan farkı yok zaten mevsimimin
Gözyaşlarım yağmur olur,rüzgarda savrulur

Deniz dalgaları aşıyor boyumu
Sevdiğini arıyor gönlüm limanlarda
Bir yelkenli hareket ediyor uzak diyarlara
Karanlık var mıdır acaba oralarda
Korkarım ben güneşin batışından,bilmezsin
Gitti gideli aya döndüm yüzümü
Gülüşün kadar aydınlatmasa da içimi
Teselli buluyorum işte

Bu acımasız şehrin karanlık sokakları bugün çok sessiz
Sokak lambaları yerinden bıkmışcasına salınıyor
Kafam karışık sevdiğim
Yokluğun hayallerimin ışığını söndürüyor

Uyumaya çalışırken kayboluyorum kabuslar arasında
Biliyor musun, bugün tam 40 koyun saydım
Hepsinin boynu bükük,yüzünden düşen bin parça
Ellerin belime kavuşmayınca
Uyku da haram oluyor bana

Şimdi yazsam,çizsem ne fayda
Kaybolsam bin bir türlü rüyada
Çare olur mu yüreğime
Sen gelmedikten sonra...