Yibo Hatırası
Öyle küçük ellerim gecenin koynundayım
Üşüyorum
Elimden tutki hocam
Bu gece yalnızlığa düşüyorum
Çelimsiz adımlarım
Bakışlarım arşınlar
Okulun bahçesini
Umut kovalıyorum
Belki koşarsam yetişirim
Kızmayın, korkmayın
Ben çocuğum
Düşmek kalkmaktan başka
Var mı ki benim işim
Yüzümde buruk kalmış
Tebessümlerin izi
Sırtımda kümelenmiş
Yükler var dizi dizi
Harflerim yamuk yumuk
Defterlerim yıpranmış
Şu karlı dağların arkasında
Koca bir deniz varmış
Okumak benim için
Yeni bir dünya demek
Yepyeni bir yaşantı
Yepyeni yerler görmek
Bazen sıkılır canım
Geçmez olur haftalar
Bazense canım çeker
Börekler ve pastalar
Her şey sırayla burda
Yatmak, yemek uyumak
Her şeye çare varda
En zoru hasret kalmak
Cuma olunca gelir
Servisler sıra sıra
Gitmeyeceksem eğer
Çekilirim kuytuya
Pencereden bakarım
Gider arkadaşlarım
Bitti kalmadı deyip
Hep en baştan başlarım
Oyun oynamak zevkli
Zevklidir yaramazlık
Küçük dünyam çok renkli
Olmaz orda karanlık
Gün be gün büyüyorum
Geçerken şu seneler
Öpmesede kimseler
Güneş yüzümü öper
Şimdi kocaman oldum
Mezun olma sırası
Hayat bende bıraktı
Bir yibo hatırası.
Çocukluktan delikanlılığa ve olgunluğa giden yol çok kısa aslında hayat gibi o da kutlarım Mahmut içtenlikle...👍