Yıkadın K/öz İle Sileni

nerdesin
yaralı güller içinde
sen hep içimde kaldın
saçlarıma kar y/ağdı

hayat yolculuğu başlarken
zaman içinde k/aldın
tutkuna yol b/ağladım
her yerin figan ağlar

yeminlere boğduğun
gözlerine k/aldığın
sevdiğin
hiç unutulur mu?

görsen aşkın dinginliğini
hırçın tutkulu sele sal beni
sen denize akarsan
şimdi senle sesimiz yaban gülü
yıkadın sözünle köz ile sileni

el, eller
sıla gürbet
yaban aşk sevda
özlem hasretlik çekersin
şimdi hepside yabana k/aldı

yıka yürek közünü silen silgi
yazan kalemin dert görmezsin
acıyan olmadıysa eğer
sonlara baktığın olsun

düşünme zamanı
yaban aşklara paydos
azad edilen sevdam sensin
tuttuğun gülü al b/akarsın
acıyla yaşa

eğer
yüreğin taşıyorsa...
al beni yak közünle
yak beni g/özünle

12 Eylül*11*Karataş