Yıkık Kalpler

Dalında yeni açmış kırmızı gonca güldüm,
Dikenim çaldı dünya, bıktım herbir ferdinden.
Cömerttim zulmettiler, zalime inat güldüm,
Namertleri öve öve, bıktırdılar merdinden!

Kimi zaman ağladım, bazen hayalen öldüm,
Hep kadere bağladım, öyle duydum alimden.
Hak adalet sağladım, zulmü görünce böldüm,
Batılı hak sayanlar, anlamazlar halimden!

Mustafa Enes adım, ben ne sevgiler gördüm,
Kimi Leyla'yı buldu, kimi öldü derdinden.
Yıkılan bir kalp görünce, onu ustaca ördüm,
Kalpleri yıkıp yıkıp, bana bahsetme dinden.!