Yıkıldı Gönül Tahtı

Yıkıldı gönül tahtı, yine perişan,
Unuttuğu acılar sardı yeniden,
Yeniden sevda pınarından içti,
Farkına varmadan birden bire.
Bu pınarın suyunun acı olduğunu,
Bu suyun insanı yaktığını,
İyi bilirdi ama yinede içti,
Yıkıldı gönül sarayı yine,
Bir daha düzen tutmaz,
Söz anlamaz laf dinlemez,
Kendini hiç bilmez,
Acılara dalacak derin acılara,
Yüzüne şimdi gülenin,
Ona ne büyük azap vereceğini,
Yerlerde süründüreceğini,
Hiç ama hiç acımayacağını,
Bile bile içti aşk pınarından,
Yıkıldı bu gönül yine perişan,
Düzen tutmaz düzeni yıkık..
1966