Yıkıntılarını Kaldır Yüregime Sonra Gir

eski bir mobilya gibiyim
bir kat macun ,iki kat cila gerek
ağarmış saçlarıma patlıcan moru
yürek söküklerime perçinler gerek
yıkıntıları kaldır,yüregime sonra gir
enkazı tepeleme sol gögsümde
bu belki sebep meme kanserine
diyorsun...

düzenli görüken yaşantımın
mütevazi dekoltelerinde gözün kalmasın
sağrılara verilmiş o kadar çok reçete yaktım ki
ilaçları almadan bazen,
bazen alıp kullanmadan
başucumda bir kaç apranax
sarhoş gelinen yanlızlığı darmadağın etsin diye
bakma derli toplu yatağıma
dagınıklığını öyle özlemişim
utanırım anlatmaya
diyorsun ...

ben hiç fahişe çıplaklığıyla yaşamadım
hiç o kadar yüksek topuklar kullanmadım
askılı tişörtler,mini etekler giymedim
tenimin güneşi özleyen yanı baskın
kor düşsede içime
yansamda inat anne halime
kadınım ben..
diyorsun

rüyalar görürdüm ...olmayacak
mavi bir gemide ,
mavi bir denizde olurdum
kıskançlık akardı martıların gözünden
çığırtkan ,kalabalık gelirdiler
çıplaklığımdan utanmadan uzanırdım güverteye
kırış kırış olmuş bedenime güneşi çeker
yanmaya geç kalmış beni
tuza basardım
sağ elim sol ğögsümde uyanırdım
martlardan arta kalmış enkaza
aniden...
diyorsun...

ağla şimdi halime
kadınım ben
ne kadar çok sevildiğimi unutmuş
kaç yüreği yalanlarla avutmuş bir kadın
gurulu ..ama üzgün ,yanlız
sevdayı ,sevilmek sanmış
hayatının yarısını yaşamış bir kadın

yıkıntılarını kaldır ,yüreğime sonra gir
enkazlara basma ama ,
bu yürek enkazın ta kendisidir