Yıktın Sen Beni

Varlığınla vurdun tükettin zalim,
Gidişinle öldürdün yıktın sen beni,
Bilmem ne olacak perişan halim,
Ölmeden kaldırdın yıktın sen beni.


Taht kurmuş idim gönül evine,
Gül yaralı bülbül nasıl sevine,
Senden sonra yürek kime güvene,
Dertlere daldırdın yıktın sen beni.


Şiirlerim öksüz hasret dağlıyor,
Perişan eyledin yürek ağlıyor,
Gelmeyen yollarım sana bağlıyor,
Ellere güldürdün yıktın sen beni.


Uçurumdan alır senin bir sözün,
Benden başkasını görürmüş gözün,
Sahteymiş sözlerin bumuydu özün,
Güllerimi yoldurdun yıktın sen beni.


Gülen gözlerine mahkûmun ettin,
Komşular soruyor sevdanı nettin,
Dipsiz kör kuyuya sonsuza yittin,
Gülşeni soldurdun yıktın sen beni .