Yılbaşı Gecesinin Feryadı -mersiyye

Gece Saat üç , bir sesle irkildim

Uyandım yatağımda , dikkat kesildim

Bir inleme sesiydi , kulağımı çınlatan

Sızlatıp yüreğimi , yatağımdan fırlatan

Boğuk boğuk derinden , neydi bu ses inleyen

Merakıma yenildim , elbisemi giyindim

Yürürken yavaş yavaş , endişeyle salona

Fark ettim hukmetmiş ses , sanki bütün cihana

Merdivenler, halılar, dolaplar ve çiçekler

Eskimiş paltom bile , onu dinlermiş meyer

Acı dolu feryadı , eşyayı hipnoz etmiş

Sanki alem bir ana , çocuğunu kaybetmiş

Neden, nasıl, niçinler , beynimde kabarırken

cevapsız tüm sorular , aklımı kurcalarken

anlam vermedimya , yine gözüm nemlendi

ağlaya ağlaya açtım , büyükçe penceremi

gazap kokusu andıran , bir esintiki esti

ardından bir ürperti , gönlüme sızı verdi

ve sesler; çılgınca, bağrışan, çağrışan sesler

sanki kızgın yağlarda , eriyor tüm caddeler



yükseldikçe yükseldi , bir tonda bin inilti

kimse duymadı amma , benim takatim bitti

şöyle baktım etrafa , tüm insanlar hovarda

gözler açıktı lakin , gafil kalpler uykuda

sokakta kedi varsa , o bile ahu zarda

anlamazdı hiç kimse , ve anlamadılar ya

derhal dışarı koştum , yolarak saçım başım

nedir bu ey allahım yoksa bumu gazabın

elimi mor yüzümden , korkuyla çektiğimde

karardı ve karadı , simsiyah oldu gece

bir an geldide sandım , helak fermanı senden

negelerise kereminden , razıyım rab şimdiden

ve bakınca semaya , iki büyük nur gördüm

yağmur gibi damlalar , dökerken hüngür hüngür

heyhat; inleyen o ses , kara geceymiş gülüm

tüm eşyalar dayanmazmış , ona ağlarmış bu gün


lakin neye ağlardı , neye inlerdi gece

ki zara düşmüş mahluk , cümle eşyalar ile

yorgun ruhum zabtedip , aklımı kaçırmadan

gece yılbaşı gecesi , hatırladım ki bir an

meyer rahmet dilermiş insanlığa bu gece

ağlar feryad eyleyip cümle eşyalar ile