Yıldız Kayıyor

Yıldız kayıyor meçhule
Göz kırpımı hızında.
Ömür, hikâyesini yazdı
Başlıksız ve okunaksız.

Ne anladı
Ne anlatıldı.

Çıplaktı gelişi
Lohusa yatağında, bindallı zıbınlar giyindi
Semirdikçe düşleriyle, bedeni
Ağararak küçüldü, sahte makaslarla biçilen giysileri.

Önce renklerini yitirdi
Sallarken anası beşikte,
Bir o yana, bir bu yana...

Ahh!
Oyalana oyalana
Uyutula uyutula,

?'Uyusun da unutsun ninni
Masallarda büyüsün ninni
Hiç sormasın, sorgulamasın ninni''

Büyüdükçe uyudu
Uyudukça unuttu
Unuttukça körleşti... Sustu.


Renkleri sildi
Tanrı'nın resimlerini grileştirdi.
Ne dağda kardeleni
Ne patikada gelinciği bildi.

Hiç zambak açmadı avuçlarında
Avuçlarına hiç bakmadı.
Nehir ağlarken kurudu
O son zerreyi içti kana kana.

Uyudu da büyüdü
Küçülürken öldü...Yine sustu.


Şimdi kayıyor gökyüzünde
Akşam alacalanırken geceye.

Yıldız kayıyor meçhule
Göz kırpımı hızında ve kefen renginde.