Yıldızlar Değmesin Tırnak Uçlarıma

Yıldızlar değmesin tırnak uçlarıma

Acıyor içimdeki rüya kölesi

Boş ver bizi deli rüzgar,

Ay şimdilerde kızıl

Boş ver bizi yalnız mezar,

Aşk şimdilerde kayıp

Tek bir söz kalmış ağacın dallarında

Dökülen onlarca yaprağın

Bir damla göz yaşında saklanmış

O yeşilimsi günlerim

Oysa sarhoş değildi dalgalar

Uyanıkken kış güneşi

Bende bir ayna var çiçekten

Belki biraz tozlanmış

Belki yalan söylemeyi öğrenmiş

Mazime gömdüğüm geceler

Meğer ölüm varmış yolun sonunda

Meğer tünel diye dehlizlere girmişim

Ne bir taş kadar vurdumduymaz

Ne de bir bahar kadar solgunum

Umut demekle çıkılmıyor yokuşlar...

Parlayan dumansı gözlere

Tebessüm diyerek bakılmıyormuş

Ben bil...

Bilmek istedim sadece

Bilmek...

Oysa sokaklar kapadı kulaklarını dertlerime

Geceler kar yağdırdı ıslattığım yanaklarıma

Oysa şimşekler çakardı!

Ben yorgan altında sayıklarken düşlerimi

Yıldızlar değse bile tırnak uçlarıma

Alıştı acıya içimdeki rüya kölesi

Boş ver bizi alaca karanlığım,

Ay şimdilerde kızıl

Boş ver bizi loş aydınlığım,

Aşk şimdilerde kayıp