Yıldızlar Dökülmüş Yerlere
Yorgunluğum
Kucağında gece oturan aynanın
Kırılma noktası
Zeytin ağacına yasladım uykumu
Yeşilden karaya dönen
Düşler gördüm
Bir kırmızı elma
İki kitap ve
Kavak yelleri esen gençliği
Ortadan bölüştük
Arkandan yaktığım
Kıvılcım saçan ağıtları
Yavrusunu kaybetmiş
Hıçkıran bir kuşa
Gülüşünün ipliğiyle
Dokuduğum duvar halısını
Gelin olacak Ayşe’ye verdim
Bir tek
Aşkın masrafı ağlamaları
Denize küs gözyaşı göllerini
Bölüşmedik
Onları dökmedim ortaya
Hakkını helal et
Yakub olsam Yusuf’un gelişini görürdüm
Gidişinin artçıları ile sallandı şiirlerim
Uyandım
Daha güneş süpürmemiş
Yıldızlar dökülmüş yerlere
Hüzünle dolan yüreklerde kolay sökmez şafaklar şair
Gecede kalmış şair. Gece soğuk,gece karanlıktır. 'Gecenin şahidi olmaz' derler. Velhasıl şiirin sahibi belli... Her daim aydınlıklara dönsün içimiz, güzel dizeler ile buluştum, kutlarım. Sağlıcakla...