Yıldızları Yeniden Tak Saçlarıma

Umarsızlığımı bıraktım avuçlarına,
Yaşam; doğum ve ölüm arası bir gelgit.
Gönlüm yine düştü çaresiz aşkının narına,
Gözlerimin içinde parlayıp sönen,
Tükenmek üzere,
Alacakaranlık sevdaya dair
Can çekişen acılar.
Kapının ardıydı tıkırdayan,
Ayak sesindi duyduğum
Sanki geliveren birden bire,
Bir adım atsam ötemde gibisin sessizlikte,
Bir adım ötede hayalin.
Bir adım ötede kırık dökük
senle yaşanmış günlerim.

Bir bitiş seremonisiyle tükenirken düşlerim,
Yaşamı zehirleyen bir akrep tadıydı sensizlik.
Hayatın sokaklarında
kıyamete varan bir karmaşa.
Pusulam silik.
Kalmadı yolu bulmak için
Ne bir iz, ne bir şerit.
Hasretin varsa karanlığa,
Söndür saçlarıma taktığın yıldızları,
Tut at her birini uzağa,
Oysa onlar benim şavkımdı,
Sana koşarken,
Sevgine meşhun duygularla.

Çaresizliğimi bıraktım bak
Hoyrat avuçlarına,
Avuçlarım terli,
Umarsız hayallerim ıslanmış gözyaşlarımla,
Tükenip bitmeye mahkûm bir mum gibi yaşam
Ürkek duygularım mı bir bir eriyen karanlıkta,
bir yürek yarasımı bu kanayan
Sürüklenen yalnızlığımda.

Büyüyor karanlık bakışlarda senin şavkınla,
Geceye kafa tutuyor
alev saçan gözlerin,
Kaybolmasın ışığın gölgesinde ateşin
Ben ise,
yaydığın aydınlığın etrafında pervaneyim.
Ziyan olmuş sevgimiz can buluyordu,
Gecelerin koynunda.
Gözü kara sevgili,
Bakışların ışık olsun karanlığa,
Topla yıldızları yeniden avuçlarınla,
Ve yeniden tak onları saçlarıma,
Bırak da doğsun artık güneş benimde ruhuma
Sakın karartma,
Düşürme duygularımı
Yine bilinmez alacakaranlığa.

Bir seher vaktinde işitilen
Aşkın sesiydi kulaklarda,
Ve ben,
Kalbimdeki çarpıntıda,
Nefesimde,
Bakışlarımda,
Sen oluveren
Gözümün gördüğü her yerde
Seni yaşayan duygularla,
An kadar yakın,
Sonsuzluk kadar uzaktı bana gözlerin,
Bir kıvılcım aldı bakışlarından yüreğim,
Harlayan aşkımdı
Ç/ağlayıp gözlerden t/aşan.
Yükselen alevlerde,
Sevdamın rüzgârı vardı tozu dumana katan.
Aşkında savrulan.
Bir kavuşma ritmiydi bu,
Beni yavaş yavaş bakışlarından içine alan.