Yıldızlı Kentin Dolmuşu

yıldızlı kente giden bir dolmuştayız
mikâil bembeyaz ayetleri giydiriyor şehre
içinde düş kırıkları hasret sancısı
gönlümün bakiyesine yetersiz artık tüm sözcükler
kaçak dizeler giriyor dolmuşa kartsız
alnımı dayadığım cama yansıyor şimdi
kulağımda kırık keman , farid farjad ezgileri

gecenin kargaşasında bir o yana bir bu yana savruluyor
yıldızlı kentin dolmuşu
gömülüyor kar'anlığın sularına
sonrasında siren sesleri , aramalar, ağlayışlar, feryatlar figanlar
pili bitmiş mutluluğun , bayat tebessümlerin ,
paslanmış düşlerin, ekleniyor kargaşaya
bir bir şehrin denizsiz kıyısına vuruyor
cama yansıyan ölü kadın yüzleri...
ardından şoförden ürkütücü bir ses
"Kardeş son durak"!..