Yıllarca Yoruldum

Saymadım söylesene kaç acı yaşadım?
Söyle kim çaldı düşlerimi?
Hesabını ver boş bıraktığın ellerimin,
Hesabını ver şimdi sende kalan dünlerimin!

Ömrümden bir sayfa daha kopardım;
Adının üst üste karalandığı bir sayfa
Acımasız yokluğunla yoğrulduğum bir anda
O an acı çeken sen değildin
Sen yalnız acılarımın şahidisin
Vurulan düşlerimde avcıyı oynayan kimliksin

Dönüp gitmek bir anlıktı senin için
Yalnız birkaç mısrada geçecekti benim ismin
Dili olmayan birkaç mısrada...
ve unutulmaya yüz tutacaktım o yorgun şiirler arasında
Dünler yalnız benim günlüğümde yaşanacaktı
Öyle ya yalnız ben kahrolacaktım bu karanlık sokaklarda
Kimse takmayacaktı umursamaz gidişini
Kimse ağlamayacaktı ardından deliler gibi!

Anla artık yıllarca yoruldum
Ve sonunda

Bir ağaç altında ölü bulundum
ÖLÜ BULUNDUM!!!

(aslında sen müşteki / ben katilin ta kendisi)