Yine

Sen diye ağladım ıssız sokaklardaki çocuklara
Bakıp kırdım en sonunda zamanın aynalarını
Gölgeler hızlanıp yetişti ardımdan imdadıma
Bıraktım korkuları çıkmaz sokakların sonunda

Ben belirsiz şiirlerle bezenmişken yerlerde
Sen uçuyordun göklerde ikimizi düşünmeden
En güzel saatler kurulurken kristal zamanlarda
Bağırsam duymayacaktı beni kimse yalnızlığımda...

Döksem ,içimi döksem ,dertlerimi ;ağlarım ben yine
Şiirlere gizlenirim ; bırakır giderim sohbetleri de,
Belki diyecek bir arkadaşım da haklı olarak yine
'İşte budur senin şiir denizin ;doldur içerim ben yine...'

Ben yokum sen yoksun aslında hiçbir şeyimiz yok
Gördüğüm bir göz müdür , yoksa senin göğün müdür ?
Maviler ,yeşiller arasında kalırım ben yine
Herkes boşuna mı der 'yine doğayım ben yine !'
Bu çığlık yeter bu göğe:
Gerisi hep yağmur hep yağmur yine...