Yine Ben

Yine ben geldim ey yalnızlık !
Yanımda kederim ve sonsuz hüzünlerim . . .
Yer ayır bana sonsuz karanlıklara bürünmüş odalarında
Sorma halimi ben beni bıraktığın gibiyim

Yorgun,bitap düşmüş bedenim
Çok uzak artık bana sevinçlerim
Elini uzat da yanına geleyim
Ben sensiz bu yalan hayatta neyleyim . . .

Hiçkimseye sarılmadım böylesine
Kucaklamadı hiçbir şey bırakmazcasına
Ve yanımda olmadı sonsuz refakati ile
Ben geldim yine ben ey yalnızlık !

Sürükle yeniden sonsuz uçurumlarına
Arşivinden bir hikaye kopar yalnızlıklarıma
Bitmesin gözlerimi yummadan hayata
Ben geldim yalnızlık el koy anılarıma

Olmayan mutluluklarımı kat karanlıklarına
Solmayan umut güllerimi kopar acımasızca
Aş haddini ve kastet canıma
Senden korkmuyorum elinden geleni ardına koyma..