Yine Bir Güz Vakti
Sokaklarına soğuklar indiğinde bu kentin
Yine bir Güz vakti
Bir başka kokar umutlar
Insanı hayata bağlayan umutlar
Herşeyin zamanla daha iyi olacağına inandığın
Yanından geçen her gülen eğlenene özenerek baktığın
Kaldırımlarına yağmurlar yağarken bu kentin
Yine bir Güz vakti
Kirli damlalar tenine çarparken nefes aldığını hissedersin
Bir başka gelir ama aslında hep aynı heyecan
Ve alışıldık, o geç kalmışlık korkusu
Zatürre ederken bu kent her anında seni
Yine bir Güz vakti
Kaç kez kaçıp herşeyden kurtulmak istedin, değil mi?
Balçığına bulamış felç ederken bu kent seni
Zavallısın, eğer inanıyorsan olacağını yarının daha iyi
Havasından mıdır bilmem ama şiir yazmaya da yağmurlu bir Eylül ayında başladığımı hatırlıyorum, daha liseye yeni başlamıştım sırama karalar dururdum birşeyler.. Teşekkürler 🙂
Güz vakti şiir yazılır yapraklar düşerken şiirlerde düşer sayfalara...😅