Yine Doğrultsa Namluyu Ölürdüm Yine

ve ansızın kapılır gidersiniz, daha önce hiç duymadığınız bir şarkının ezgisine..
göç eden tüm duygularınız geri dönmeye başlar, en tenha koyaklardan..
oysa en ufak bir tını bile yoktur şarkıya dair belleğinizde..
ne bir vuslat ne de bir veda canlanır gözünüzde..
sadece bir zamanlar müptelası olduğunuz bir çift el tarafından saplanmış ve asırlardır hareketsiz duran bir hançer yeniden kımıldamaya başlar en derininizde..

oysa kendinizi bile inandırmışsınızdır 'keşke'lerinizin 'ama'larınıza günün sonunda hep yenik düştüğüne..
çünkü daha önce her cephede gözleri bağlı savaşmış ve mağlup terk etmiştir savaş alanını 'keşke'leriniz her seferinde..
eski bir döküm sobada küllerini bile tekrar tekrar yakmışsınızdır verilen tüm sözlerin, tövbeleri nakşederken dilinize..
çoktan taşlamışsınızdır bir zamanlar mabediniz olan gözleri, hüsran artığı ellerinizle..

sonra o ela gözler gelir, karanlık odanızın tavanına bağdaş kurar yine..
yerçekimini reddeder gibi reddedersiniz, bir zamanlar onu sevdiğinizi..
kim bilir; ağzınızı dayayıp ağzına, kaç elveda silmişsinizdir dudaklarından..
o ki nice kereler kasten ve isteyerek vurmuştur sadakati tam alnının çatından..
ve siz rus ruleti oynamışsınızdır bir şakaktan bir şakağa, gecelerin fecrinde..
ne onu ne de yokluğunu vurmayı başarmışsınızdır..
adı artık zehir, mazi zifiri bir mirastır size..

yine de ansızın kapılır gidersiniz,
daha önce hiç duymadığınız bir şarkının ezgisine..
tek bir cümle dökülür dudaklarınızdan;

yine doğrultsa namluyu, ölürdüm yine..



Mia Martini - Quante Volte üzerine..