Yine Kanadı Hayallerimle Dokunduğum Yüreğimin Yarası

Artık güneş solgun, vakit yavaş yavaş akşama dönecek
Birazdan karanlık acımasız soğukluğuyla gönlüme çökecek

Dışarıda hava soğuk sevgili, lapa lapa kar yağıyor
Uçsuz bucaksız beyazlık her yanı yorgan gibi örtüyor
Kar kucaklamış, sarmalamış toprağı üşümesin diye sevdiği
Rüzgâr karı savurunca yer yer ortaya çıkıyor toprağın karalığı
Açık yerlerden vurunca gecenin sert ayazı üşütüyor toprağı

Bak şimdi gökyüzüne, dolunay çıkacak doyumsuz güzelliğiyle
Penceremden mehtabı izleyerek dalacağım sevdiğimin hayallerine

Bilmem sevgili sende aynı duyguların tadına varacak mısın?
Pencerenin önünde oturarak aynı hayallere dalacak mısın?
Şu an aklından geçen hayallerini bende bir bilebilseydim
Mehtabın doyumsuz güzelliğinde keşke birlikte olabilseydik
Gökyüzünde yıldızların oynayışını kol kola seyredebilseydik

Dün gece rüyamdaydın beyazlar içinde çok uzak diyarlardan
Varmak, koşmak istedim ama uyandım o güzel uykumdan

Yüreğimizde yaşayan sevgimiz gerçeğimizde hayaldir
Biliyorsun bizim ki sonu olmayan imkânsız bir sevdadır
Hadi kol kola varalım dersek, varamayız ki mutluluğa biz
Başından hicrana yazılmış, kavuşmaya engeldir kaderimiz
Bırakalım böyle kalsın, vuslata varamasa da yüreğimiz

Bak işte vakit geçmiş, olmuş mehtaplı gecenin bir yarısı
Yine kanadı hayallerimle dokunduğum yüreğimin yarası