Yine Kendime Takıldı Ayaklarım

Bakışlarımın dört duvar olduğu bir saatte
Senli yanımdan vuruyor yine zaman
Bu akşamda sensizliğin dibine vurdum
Üstelik içki masalarında meze etmemişken seni
Bak yine kendime takıldı ayaklarım sensizliğe düştüm

Bir gün batımına terk ettiğim gayrı ihtiyarı umutlarımsın
Yazmaya çalıştığım şiirlerimin adresi sensin
Hecelerimdeki titreyen sesim
Sabrımın son çırpınışlarında can çekişen yalnızlığım
Bak yine kendime takıldı ayaklarım sensizliğe düştüm

Ne kadar uğraşsam da olmuyor bir yanım eksik
Kalmadı artık şiirlerin tadı tuzu kalemim kırık
Tutunmaya çalıştığım hayat vuruyor hep sol yanımdan
Gözlerimde güven yok sözlerimin boynu bükük
Bak yine kendime takıldı ayaklarım sensizliğe düştüm

Benim gücüm gözlerime yeter bulutlarım ağlar
Sözlerim susar bakışlarım dile gelir
Avuçlarına bırakıyorum kalbimi ey yar
Şimdi acım unutulmaya yüz tutmuş şairin acısı kadar büyük
Bak yine kendime takıldı ayaklarım sensizliğe düştüm...