Yine Mayıs Sonu

Çalışmaya ara verdiğimde aklıma gelensin..
Ama ne gelmek..
Rahatlarım,biraz kafam dağılır,
Açılır televizyon,
Belgesel seyredilir,
Yoğunluğum azalacak,dağılacak ya kafam...
İşte Ugandayı gösteriyor program,
Ve bir göl...
İsmi önemli değil benim için artık..
Pek çok nehir dökülüyor bu göle diyor sunucu ama ;
Sadece bir tane nehir buradan beseleniyor..
Beyaz Nil..
O an aklıma geliyorsun..
Sonra Ali ve Nil..
Rabia gülümsüyor uzaktan, o kadar..
Sakin akmasına alışık olunan Nil..
Nasıl da çağlıyor kaynağında,
Bilmiyorum ki yüreğim nasıl görünür orada olsa..
Kendimi o göl gibi görüyorum o an,
Yaşananlar da küçük nehirler..
Sen de Nil oluyorsun orada..
Sana doğar gibi oluyorum,
Nasıl koca kıtaya hayat veriyorsa Nil,
O oluyorsun benim için..
Nil in kıvrıla kıvrıla akışı geliyor gözümün önüne,
Ne kadar asil,ne kadar büyüleyici diye içimden geçirişim geliyor aklıma..
O sıcakta,bütün zorluklara rağmen akışı..
Nil büyük..
Çünkü sabırlı,
Çünkü güçlü,
Çünkü seni hatırlatıyor..