Yine Sana Dair

Ve her şey yarım kalmıştı insanları göçen şehirler gibi
Tutuklu sabah şafaklarına yürüyordu saatler
Uykusuz gecelerin aralıksız esirliğinde

Suskular aklıselim saatler getiriyordu ki
Ansızın sen oluyordu yatağımdaki koku
Uyanıyordum kan ter içinde

Sorgusuz
Gitmeler yalan oluyordu
Yalancılarsa unutkan çocuklarıydı şehirlerin
Umutsuz tebessümler büyüyordu ay ışığında
Gölgelerin terli avuçlarında
Korkuyla karışık bir telaş
Bulutlar çöküyordu gözlerime

Oysa
Hayat güvenmekten geçen bir yoldu
Güvenmekse insan olmaktı
Maviye düşen kirli bir yeşile boyanırken gelecek
Kan rengi düş hasatlarını reva görüp ömrüme
Gittin dudakların da her zamanki tebessümünle

Şimdi
Kadife bir yalnızlığa isimler takıyorum
Denize bakıyorum yıldızsız karanlık
Şiirler okuyorum türküsüz sevdalara
Yakamoz tılsımı kayıp insanlık
Yüzüme dokunuyorum ellerinle
Ellerin sıcak bir mevsim
Yolculuk vakti geldi çok uzaklara kuzeye

Birazdan
Aydınlığı giyinecek sokaklar
Şaşkın bir çocuk gibi ışıklar
Oynaşarak evlerin camlarında
Sokulacaklar insanların derin uykularına
Bense içimde yosun rengi gözlerin
Dışımda alabildiğince hürriyet
Merhaba diyeceğim
Yine senli bir güne