Yine Sen

Şimdi sen sevişiyorsun,seviş.
Dudakların bekler mi? saldırmış göksüne onun,
Oysa ben ince dudaklarını bilsen nasıl sevmişim,
Oysa sen bilirsin ekmeği bandırıp menemene yedirmişim.
Gözlerim açıldığında,ilk gördüğüm ülkeydin yatağımda,
Birgün kuş konmuş pencereye,uzun uzun bakmıştı ikimize,
Sonrasında soframızdaki yoksulluğumuz,dikmişti gözlerini
Sanki acıya bildiği tek evladı bizdik..

Oysa sen şimdi orada sevişiyorsun
Biryerden gözlerin yorgun halini ihbar eder istanbul,
Biryerden etin çekiliyor kemiklerinden,
Öylesine bir işve değil bu elbet
-Ki köprünün ucunda aşk varsa şayet
Bilesin buradaki hüzün kendini idam edecektir,
Hani bıraksam ipini kayınlara gidecektir,
Şu yüreğimdeki ormanı ateşe verecektir.


Oysa bir bardak aşkın zehri
Yada ekmeğin arasına gizlenen ceset,
Seninle buluşup kucaklaşsa
Yüzünün rengini boyayarak sarıya öldürecektir.
Peki sonra hangi güzellik aklar seni?
Vakit gece yarısı
Ve sen halen yalnızlığın koynunda
İhtiyar romanın sayfalarında,
Sessizlikle sevişiyorsun...