Yine Sensizim

Zamanın gölgesinde sevgilim yine sensizim
Yalnızlığımla başbaşayım yâr her dem bensizim
Mutluluklar binlerce ışık yılı mesafede
Yılların kucağında her dâim yine sensizim

Güneşlerim de sönmüş simsiyah sükûtlu gece
Hicrana batmış dudağımdaki ıslak her hece
Avuçlarımda senden arta kalan son sıcaklık
Bir türlü çözülmek bilmiyor bu gamlı bilmece

Bomboş kalbimde esiyor özlemlerin rüzgârı
Yakıp kavuruyor ayrılığın sönmeyen harı
Gündüzlerim birer birer gecelere karışmış
Dökülüyor yapraklarım dallarımdan sapsarı

Karanlıklar çıksın artık aydınlık bir sabâha
Okuyalım bu ayrılığa gel de bir fâtiha
Açılsın yaprak yaprak laleler ve de sümbüller
Sarsın dört bir yanımızı her an bin bir râyiha

(8 Ocak 2008/ İstanbul)