Yine Sensizim

Zifiri bir gecede yine yalnızım.
Yine sensizim, çaresizim.
Karanlıklar içerisinde bir düş misali ışığımsın.
Arıyorum seni hem gece hem gündüz.
Soruyorum seni ağaçlardan çiçeklerden.
Kimse bilmiyor nerede olduğunu.
Saklanıyorsun benden, görmemi istemiyorsun.
Kara kapılar ardına saklanmış.
Yüzüne kara bir perde çekmişsin.
Gözlerim seni arıyor, dudaklarım seni soruyor.
Ama sen benden uzaklardasın.
Bir bilsen seni ne kadar çok sevdiğimi.
Bir anlayabilsen sana ne kadar bağlandığımı.
İşte o zaman anlayabilirdin aşkın en duru halini.
Fakat sen bir fırsat vermeden kaçıyorsun benden.
Seviyorum diyorsun, özlüyorum diyorsun.
Ama yanıma gelmiyorsun.
İçim de bir sızı var bir ateş.
Külleniyor zamanla, eriyip bitiyor.
Yeniden doğmak üzere küllerinin arkasında saklanıyor.
Bendeki aşkı bir anlayabilsen.
O zaman bilirdin ki.
Ne dağlar da Ferhat.
Ne de çöllerde Mecnun.
Olamamışlardır benim gibi berduş.
Sen karanlık sisler ardında.
Ben ise cehennemin kapı eşiğinde.
Seni bekliyorum hiç usanmadan.
Şikâyet etmiyorum halimden.
Ama anla beni sevgili.
Özlüyor bu yürek seni.
Görmek istiyor şu âşık gözler.
Duymak istiyor bu sessiz kulaklar.
Fısıltınla yeniden can bulmak istiyor ruhum.
Damarlarım akmak istiyor deli bir çağlayan gibi.
Bil beni aşkım, duy beni sevgilim.
Bu berduş sana âşık sana yangın.
Küller sarsa da bedenimi.
Ateş sarsa da ruhumu.
Yine de senden uzakta olmak istemem.
Ben seni öyle çok seviyorum ki.
Ne toprak sever suyu.
Ne de yağmur bulutu.
Benim seni sevdiğim kadar.