Yine Sensizim

Of of...
Yine sensizim,
Yine sensizim ki seninleyken bile çare bulamıyordum sensizliğime.
Yetinmeye çalışıyordum, hiç olmazsa aynı atmosferi soluyoruz diye,
Bu seferde özlem duygusu boğuyordu beni yine sensizliğe.

Senli deryalarda yüzüyordum ömrümün dört mevsiminde,
Yoruldukça batıyordum sensiz derinliklere, uzaklaşıyordum gittikçe.
Kapalı kilitli çeyizlik sandık misali kilitlemiştim kendimi sana,
Zaten kilitliydim ya dışarıya...
Şimdi seninle birlikte tamamen sır oldum kendi kendimde.

Cesaret kemerim yoktu benim, sana tekrar ' dön ' diyebilmek için,
Zorla demedim ki sana git diye, sen istedin,
Gidene de dur denilmez ki ileriyi düşünmeyene...
Ama çok haykırdı ardın sıra ' gitme dur ' diye içim.
Ağlayıp sızlıyordu, dökülüyordu gönlüm gözyaşları sicim sicim.

Yine sensizim,
Yine sensizim ki seninleyken bile hep sensizdim.
Zula köşe başlarında cigara içerdim sensizliğime,
Ve yine yalnızdım; ' ah ' diyebileceğim sen bile yoktun yanımda.

Karanlığı aydınlıkla boğmaya çalışan bir çağlayan sesi duydum,
Etrafımda sana benzemeyen ama senin kadar çok sevenler vardı,
El üstünde tutuyorlardı beni, ağlıyorlardı.
Uyumuşum ve kendimi görüyordum uyurken...

Hep bir elden yatağıma koyuyorlardı beni mezar denilen, ölmüşüm.
' Koymayın, o da gelsin onu da göreyim ' dedim, duyuramadım sesimi,
Olmaz olsun böyle ayrılık...
Yine yoksun, yine yalnızım ve yine sensizim.