Yine Yağmur Yağıyordu Gözlerimde

Yine yağmur yağıyordu gözlerimde,
Sessizliğin ortasında, karanlık bir köşeydim ben.
Ulurken en korkuncundan saatler yalnızlığımla;
Takvimlerle dost, geceyle düşmandım ben.

Melekler kaderime ağlıyordu durmadan
Bu yanan yüreğimin ateşi bulunmaz hiçbir cehennemde.
Yıldızlar da şahittir, bakıyorlardı o an bana en tepeden
Masum bir öpücüktü, kondurmuştum güneşin leylak sarısı perçemine.

Yeşil, zümrüt yeşili erguvanlar:
Patikalardan inerken çıldırırcasına bağıran bendim
Sorun beyaz düşlere, kimindi o isyan eden haykırışlar
Cennette tahtına yaslanan o günahkâr insan bendim.

Çağırırken beni Anka kuşu dergâhına,
Eğildi tüm dağlar huzurumda.
Sürerken alnımı sevgilinin kıvrımlı tabutuna
Kavuştum bu âlemin o meşhur ab-ı hayatına.

Yârin dudağından akmaksa son isteğim,
Sevgi istemem, tek bir gülücük yeter bana;
Taşacaksa kirpiklerimden hüzün yüklü tomurcuklar:
Alın yazlar sizlerin olsun, kışlarımı geri verin bana...


Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Türk Dili Ve Edebiyatı Bölümü