Yine Yalnızlığımla Tek Başıma

Yine akşam başladı hüzün saatlerini vurmaya ,
bu karanlık matem tutuyor yalnızlığıma.
Ben seçmedim ki, bunca acıları.
Bu yaralarım baki mi kalacak hep?
Gurbet elde hasta düşsem duyan olmaz.
Derdimi kendimce diyemez oldum.
Hep delirecek hücrelerim
Kesilecek mi lime lime sen yanım.

Öyle çaresiz bıraktım ki kendimi .
Derin bir nefes yokluklar içersin de.
Nedense ağlamak gelmiyor içimden.
Kendimi kendimde bulmak kararım.
Sararıp solmuş tüm yapraklar,
Eşlik eder Temmuz ayın da bu cana.
Acı gülüşüm, ızdırabım arkadaşm.
Umut dolu bakışlarımın tükendiği anda.
Hayatın bana ne verdiği değil,

Benden neler alıp götürdüğüdür
Bu sürgün olduğum şehri terk etmek,
Gitmeli uzaklaşmalı buralardan.
Bekliyorum gecenin sessizliğinde.
Ruhumu teslim ediyorum,yalnızlıklara
Kulağın çınlarsa,bil ki,acı feryadım dır.
Hiç mi sevenim yokmuş ölüyorum ben
Gün be gün soluyorum gül misali de.

Acı feryadıma yoldaş mı oldu yalnızlık?
Senden geriye yaşanmış anılar kalıyor.
Hep karanlık sensizlik,daima yalnızlık.
Mevsimler geçiyor yokluğun ölümden acı.
Özlemek sevmek nedir bilseydi sevgili,
yalnız bir başıma bırakmazdı beni..