Yirmi Dokuz (ortama Özel)

Beni dizsinler rayların çaprazına
Üzerimde taşıyayım cansız kalpleri
Ve midesi ağır cüsseleri
Çufçufumda seyretsinler gökyüzünü

Ardıma attığım dumanların hepsi gözyaşı
Soğuk demirindeyim rayların
Gece göğsümde ay ışığı
Gündüz terleten güneşin aşkı

Biletler bilinmedik bir memlekete kesilmiş
Raylar kıvrılıyor bende onlarla beraber
Geride kalanlardan ne bir ses, ne haber...
Raylarım gıcırdıyor, molamı versek

Kompartımanlar nefessiz kaldı
Cansız bedenler nefes almıyor sanırım
İlk istasyona çekeyim kendimi
İnin aşağı hak edin nefes almayı

Duruşum bir gıcırtı
Gidişim bin bir zorluk
Kolay mı, yüküm ağır,
Yürek bilmem kaç tonluk...

Ben sona geldim tadı damağımda
Buradan sonrası yolculuk tek başına
Sizin biletinizin bilinmezliği işte bura
İşte yine gıcırdıyor frenlerim raylarda
Hadi inin bir hamlede
Ve unutun hiç benimle olmamış gibi beni...
Bundan önce de olduğu gibi...
Kaçıncı yirmi sekiz...
Artık yirmi dokuz...