Yirmi Yaşındaki Faruk'u

Sevmiyorum Yirmi yaşında ki Faruk'u,
Bana görünmeden geldi ansızın,
Yaşadı bir fırtına gibi hep,
Kendine alıştırdı beni, sevdirdi,
Hep beraber yaşayacağız,
Sen hiç merak etme derken,
Yaşadığı gibi birden gitti,
Kayboldu yok oldu,
Bende bir mazii olarak kaldı,
Sevmiyorum Yirmi yaşındaki Faruk'u,
Çağırıyorum gelmiyor,
Yalvarıyorum acımıyor,
Sevmiyorum ben o Faruk'u,
Yerinde durmazlığını özlüyorum bazen,
Bazen gözünün pekliğini,
Dağları düz ettiğini özlüyorum,
Uçan kuşu vuruşunu,
Zıpkın gibi duruşunu,
Ele avuca sığmazlığını özlüyorum,
Ama sevmiyorum Yirmilik Faruk'u,
Bana gidiyorum bile demedi,
Söz vermişti haber verecekti,
Hiç haber bile vermedi,
Şimdi ben altmışlardayım
Yetmişlere yolcuyum artık
Ben gidiyorum ama o nerede,
Sevmiyorum Yirmilik Faruk'u,
Beni böyle terk ettiği için,
Sevmiyorum geri gelmediği için,
Geri dönmediği için,
Oda beni sevmez bilirim,
Ne yapsın beni gibi ihtiyarı,
Sevmiyorum Yirmi yaşındaki FARUK'U.

İnsan bu yaşa gelince gençliğine özlem duyuyor
Doslar. Ama heryaşın güzel yanları olduğu muhakka
Kötümser olmamak gerek