Yirmideydim

Kendimi bildim bileli hep
Avunaklı sözleri beynimde türedirim hayalimle yarınlarımı
Ne varki hiçte öyle olmadı hayatım
Okul çağında çalışmaktı isteğim
Gayemki küçüçük beynimde
Bir lastik krompon bir şortu kareli
Dedim ya umdugumu bulamadım
Keyiften terden
Sonra gençliğe adımlarım
Hep kepçe ve kazanla oldu
Ekmeğimi gece yarılarına kadar mayalandırır
Ne varki ekşiyen mayayla yetinirdim
Anlayamazdım bir parça ekmeğin tadını bile
Artık gece yarıları yoktu gecem vardı benim,yalnız
Yalnızlıkla dem vururdum ciğaramla
Aile yaşantım dağınık serbestim
Emsalim allah lütfunda sığındım sessizlik içinde
Yarınlarımı hedefimi göstermesiydi
Yorğun çok yorğun düşüyordum
Direnemez olurdum bazen bedenime haklıydı
Ama bende haklıydım yarınlarda
Hiç unutmam 48 saati yani iki günü
Ciğara molası hariç hiç durmadan çalışmıştım
Ve bir gün uzun uzundu o ğün
Güneşin doğması değilde ağardığı akşam
Ayın ğüneşin durduğu yerde dolunay olmasıydı
Hiç unutmazdım zaten dolunayda gönül kuşum
Ve o gün çiğaram serçe parmağımda yapışık nefeslediğimde
Arası açık olur,
Yüreğimin ve kalbimin kan sontajı
Epeyce yüksek bi dağın eteğinde
Yine yalnız gözlerim şelale gibi akarken
His edilen küskünlük gönül kuşum .
Kafam yerde şehrin uğultulu ışıkları arasına girerken
Hiç yapmadığım efkar deminde
Bir büfeden içki alıp sardırıp
Poşetin ince sesiyle yol alıyordum
Amaki gözüm doluyda gözlerim çakmak çakmak yol alırken
Adımlarım tazeydi bu heves için
Kararsızlık içinde anıtlaşan beynimde dolunay gibiydin sen
Sanki o yuvarlak çemberin içinden çıka gelmiştin yoluma
Panzerin gözlerin meltemin saçların işte diyordum işte gönül kuşum.
Dolunay gecelerinde bu meftunu aramışım
Ve bilği dağarçığımı karışdırmadan
Bu hevesin sonuna gidecekdim
Kalp çarpıntısının esiri olarak
Şevkimden çoktan mecnun olmuş
Salı vermişdim dağ eteğine volkanlarımı
Sen işte böyle doğmuştun gönül kuşum.bitti.
Askerde yazmışdım.