Yırtık Plasenta

...
Duyup da söyleyemediğin adımsa



..

Sen uyurken öylece
Bir kenarında hayatın
Üzerini örttüm bildiklerinin
Sana dair
Öyle utandım ki kendimden
Ölmeyi beceremedim


Bir masal gördüm düşümde
Seni anlatan ak sakal
Topal balık kör deniz
Uykusunda ölen bir şehir
Doğmamış güneş sancısı
Kırmızı
Ve bağırdım adını üç kez
Yanında Tanrı'nın
Ketrina Ketrina Ketrina



Bu dünya yoktu o zaman
Herkesin kendi Tanrı'sı varken
Seni düşündüm bir gece
İnadına bir kuramın
Taahhütsüz bir aşk sınadım
Sana dair
Yüzsüz efsane
Tarihi yanlış yazdım


Dilimde kalmışken
En tatlı hali aşkın
Eskimeden
Adını fısıldadım
Yeni doğan bir kulağa
Ve öptüm ve öptüm ve öptüm
Boynuna günah yazdım
Sana benzedim

......

Adım bana yakışmadı anne
Silsem olur mu mesela
Yüzümdeki çizgileri
Sakın gülme anne
Yalnızlığı sevmediğimden değil
İnan alışamadım kendime


...


Sen uyurken öylece
Nefessiz embriyo
Bitti o büyük aşk
Hani giden geminin peşi sıra
Ağlayan martılar
Ve beyaz deniz köpüğü
Hepsi Halikarnas'tan bir hikaye şimdi


Gitmedi bedenim hala
Ruhumun peşinden
Ve bendim uykuya yatıran seni
Ve doğdum güneşin
Başucunda sarı
Günaydın sevgili!
..

________________________________________
..

Adımı not ettim listesine
Boş dar ağacının
Yırtık plasenta

27 Kasım 2010 133 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar