Yırtık Yürek Entarileri

Kağıt gölgeler asıldı
Irmak silüetlerine...



Susadı yalnızlık yok aşklara
Asıldı tan tellerine sevda kolajları
Diyez ağlamlarına kuşandı gece


Gün düşgünü geceler yırttı
Alacakaranlık gel gitlerini
Avignonlu kızlar sardı esareti
Ten yanığı gözlerim vurdu gamzelerini
Düştü si minör bir çığlık
Bemollerinde soluklandı dudaklar


Dali çizgini boyun ivmelerinde
s/aklandı zaman


duruldu vadin
ç/ekildi sularım


Yürü dedim
Yürü de gidelim bizsizliğe...


Ne ara yokluğunda gazeli
Ne sat sensiz gelip gideni


Gölgeleme çivit rengi yüzünü Dünya
Geceye dair tüm umarlar yitik
Hüküm bitik!


Gün ağartılarına saklanan düşlerin
Yontularında sabah erketeleri
Gün doğusunda üzgün düşünler


Al bakışlı göz ıramalarında
Salkım söğüt bir yalnızlık abidesi
Yoksun bahar yüksünmelerine gebe
Topu topu dört harflik bir ihanet


Sabahına yok türküler yak
Ben yokluğu sürüncemelerinde


Kimsesiz bir gecede
Aç Şiir v/akitlerini imzaya
Mil sürgünü ahir bakışlarımda
Temaşa eyle bağ bozunlarını


Çivit rengi hayata çalınan
Bir gerdanlığın
Su dökümü çırpınışlarında öfke


Aşk d/üşür serzenişlerinde
Donar gülüşü yağmurun


Pencere süzüllerinde
Saklanır hayat düşlemi
Ters döner ebemkuşağı
Düş kesiği olur senlik


Sıyır yürek entarilerini
Gülümse işmarına hayatın


Vur on ikisinden be Dünya
Yetsin nefesin de
Çöz beni


Nasılsa

Kaküllerine sürüldü aşk...