Yitik Aşkım

Yaşamak anlamını yitirdi beddualı gözlerinde
Böylemi bitecekti? Böyle kolay mı gidecektin?
Unuttuğun ben, yine suspus, yine yüreğim ellerimde
Böyle pusarak bir köşede, susarak mı gidecektin?

Artık derdimi dökmem kimselere, zorda olsa unuturum
Unuturum, sadece bende büyüttüğüm yetim aşkımı
Ey yar bildiğim, ey yitik aşkım, al gözlerini gözlerimden
Al ki; sensiz nasıl yıkıldığımı, nasıl yok olduğumu görmesinler

Artık hiç bir güneş ısıtmaz beni, yakmaz senin yaktığın kadar
Ne gidişine ağıtlar yakarım, ne bedduam olursun suskunluğumda
İçimde yıpranmış sevdalarıma, metruk aşklarıma katarım seni
Olunmaz yaralar açsan da içimde, aşkımın asaletiyle unuturum bilesin...