Yitik Bir Sevdaya Ezber Diller

Acıyla nakışlı haykırışlarımı
Şiirin heybesine doldurdum
Derin bir nefes alarak
Boşlukta kalan sözcükleri toparlayıp
Elek üstünde kalanlarla şiirler yazmak
Hep seni, sana yazmak
Hiç bıkmadan usanmadan
Mavinin her tonundan buketler yapıp
Arasına iliştirdiğim yüreğimi
Sana sunmak geçer içimden
Uzanır dokunamam
Boşlukta kalır ellerim


Adın geçince terler
Kırlangıçların son göçünde yürek
Efkârdan buğulanan
Hüzün yatağı gözlerim
Göz pınarında çağlayan nehirler
İçimdeki alazı tutuşturan
Külle dönüşmüş senli düşler
Yalnızlık bir adım sınır ötesi
Haykırışlarımsa mülteci
Ruh coğrafyam bozuk
Dağ, deniz karışık
Darmadağın bölük, pörçük


Ayamda kendimden bile
Saklı tutuğum nice acılar
Cam kesiğinden beter
Dokundukça acısı topuğa iner
Saçlarımda hala parmak izlerin
Gözlerimde gözlerin
Kurşun hızında vuran sözler
Yıllardır içimde saklı
Gözyaşıyla büyüttüğüm
Yitik bir sevdaya ezber
Hep seni yazdırır
Hep seni söyletir diller