Yitirdiklerimizin Ardından
Seni seviyorum kadın
Vallahi bak
Dert çekmeye gelmişiz çekiyoruz
Ölenler oluyor üzülme
Doğanlar olacak
Rabbim açılan deliği kapatacak daha büyük yama gönderecek kudrette
Şükret
Takılma hayatın şu sahtekarlığına
Bütün dertler gözleri yumanakadar
Rahatla
Seni seviyorum kadın
Vallahi bak
Tohumlar büyüdükçe büyüyor dertler
Yetişmediklerimiz sıkıyor canımızı
Ya yetiştiklerimiz
Bak neler yapabiliyoruz
Olduğu kadar
Bizim yapabileceklerimiz sınırlı
Biz bir hayal tarlasıyız
Ektik
Olgunlaşmaya başladı herşey
Biz yetiştirirken
Toprak kayboluyor
Çekiyoruz bütün vitamini
Ana baba herşeyi kaybediyoruz
Kısır bir döngü bu
Yaşlanmak için yaşıyoruz
Seni seviyorum kadın
Vallahi bak
Tohumlar filiz oldu
Büyüyor başak başak
Bizim aklımız bile kıt kalıyor akıp giden zamanda
Hayat bize birşeyler öğretirken
Meyvalarımız bile bizi geçer oldu
Yarım kalıyoruz
Anlamıyoruz yeni hayatı
Üzülme kadın
Tıpkı benim gibi
Ne senin için
Ne benim için
Nede başkası için yaşa bu hayatı
Çocuklar için kadın
İşte geldik
İşte gidiyoruz
Yaprak dökümü bu
Seni seviyorum kadın
Vallahi bak
Bizi tohumdan yetiştirip ağaca çevirenler öldü
Bir kısmı da ölecek
Sen meyveye dur
Güneşi gözle
Meyve den tohumlar üret yeryüzüne
Geçmişle değil
Gelecekle mutlu ol
Bu bir döngüdür kadın
Çıplak gelip
Bornozla gömülen yok şu topraklara
Seni seviyorum kadın
Vallahi bak
Yitirdiklerimizin acısı içimizde
Küsme hayata
Sen küsersen yaprak dalına küser
Erken gelir hazan
Sen küsersen
Ocakta sabah kahvaltısı o çok sevdiğim rafadan yumurta olmaz
Unutursun çok pişer
Sen küsersen
Odamızın iklimi değişir
Sen küsersen
Bir seher vakti öten bülbülün sesini
Uyanık dinleriz kadın
İşte şimdi tam bu noktada tutun hayata
Gidenleri geleceğe say
Kırılma
İncinme
Seni seviyorum kadın
Vallahi bak
Öpüyorum nefesinden
Duygusu samimi, içten bir şiir olmuş. Kaleminize sağlık.