Yok Bir Ben

Yürüse tenim toprağa değse.
Dolaşsa damarlarımda içime bir an düşse.
Gecenin nuru gibi sarsa dört yanımı.
Dumanı dağılır mı hep içlerimin?

Hatıralar güneşe dönük sanki yüzünü.
Kalbime çocuk eller değiyor şimdi.
Zamanın ağır yükler bıraktığı derin dehlizlere...
Katre katre yol alınır inceden inceden

Gözümün önü koca bir bozkır,
Gölgesi düşmez istesende bastığın toprağa
Perde perde çekilir gibi hayattan
Ne vermiş ne de almış gibiyim

Direnmek desen çoktan kör, sağır...

Hayat öznesini kaybetmiş ne çıkar ?

Yeniden yeşerir demiştim, oysa zannetmişim.

Benim içimde bir ben yok desem 

Bastığım yerde yerle yeksan olmuşum ben 

Hayat bulduğum yerden solmuş ben

Ruhsuz iskeleti andırır olmuşum ben 

Usul usul terk etmiş benden bir ben!