Yok ki
yok ki...
daha fazla beyaz
daha fazla mavi...
yok ki
seyir defterim de aşka çıkan yol haritası...
ürpertiden döksem kirpiklerimi
rüzgar alkışlamaz ki bu hali...
mesela;
ne anlar şeker rengi bulutlar derdimden
yok ki artık yüreğimin kıyısında ateş böcekleri...
üzgünüm;
denizin dili tuz
yıllardır avuçlarımın içinde ömrün tortusu
yorgan döşek gözlerim
kara kalem resimler çizer delik deşik yüreğim...
yok ki maviye meyilli yüzümde bahar papatyaları
yasa dışı bir şiir dilimde
başım dik
şimdilerde bütün ağlamaklı türküler yağmura karşı....
ne beyazı daha beyaz nede maviyi daha mavi yapalım her bir şey değişen dünyamızda bir onlar buzulmasın tebrikler şaire dostuma.
İncecik zarif bir sesi var şiirin. Tebrikler. Sevgiler
Yoklukta varlık arasın şair.O zaman şiirin gündemi kendiliğinden değişiverir.Sevgiler.