Yok Telaş

bir şiirden bakabilirim sana
perdesi çekilmemiş birkaç sözcük karala
kondurabilirim ilkyazı avuçlarına
arı kuşlarının telaşıyla
dönebilirim yine o ilk dizeye
silbaştan ölmek için sustuğun o kıyımda

bize beklemeyi öğrettiler gerisi boş ders
kederle doldurdular ceplerimizi. ah yok telaş!

bir yaradan susabilirim sana
kurşunu atılmamış bir bakış bağışla
kondurabilirim ak güvercini boş sayfana
kenarı kıvrılmış kitap duruşuyla
bekleyebilirim o ilk tutuşu
silbaştan kararmak için bulutsuz göklerinde

ah yok telaş! büyük puntolara kır kalemi
çığlığı olabilirim sere serpe düşen bir gülün
bize ölmeyi öğrettiler gerisi boş ders
yatabilirim boş sayfanda umutlarım çatılı


Ocak 2013 / İzmir