Yoklama Kağıdı

Elimde kağıt kalem,
Senden kalan kırıntıları topluyor yerden.

Basmayın! Günahtır basmak,
Öyle kolay mı onları tekrar yaşamak.

Yanağımda soğuk bir ıslaklık.
Yoksun artık bir satırlık.

Şimdi fark ettim de mürekkebim bitmiş.
Senden kalan ne varsa tükenmiş.

Yazıyorum!
Ama seni yok yazıyorum,
Yoklama kağıdında adını görmüyorum...