Yokluğun

Yokluğundan içim geçmiş yine..
Hayatımın,hayallerimin en olmadık yerinde
Sevdanla kalmışım..
Çayım ne kadar ılıksada sen biraz su kat yine
Sevdana olmasa bile şefkatine muhtacım bazen..
Hani gelemeyeceksen de gelemem de..
İnemeyeceğin duraklarda müsaitlik aramak ta ne..
Gittikçe biraz daha yüreğime basmaya çalıştığım sevdana
Bir de içimin ta içinden çık öyle bak..
Hani sevemiyorsan da beceremiyorum de
Yere yüzükoyun uzandığında toprağa ismimi ezberletmekte ne..
Gideceksen..
Gidiyorum de bende anlayayım tutunmaya çalıştıklarımın avucumu aşındırmalarını..
Ya da bekle gideceksen birlikte çıkalım son kez tatsız yokuşlardan..
Bilirsin yolculuklar hiç çekilmez ardında el sallayanın olmadan,
İzin ver ardından bir mendil de ben sallayayım..
Sonrasında göz çukurlarımda kurumaya bırakayım..
Eğer gözlerini yumduğunda süzülürse bir iki damla yaş,
Şimdi gidiyorum ama bende sevmiştim de..
O zaman hak etmişsindir bu denli tükenişimi..
O zaman helaldir işte tüm sevdam yüreğine..
Yalnızca yalnızlığı bol bir gecede tutulmuştur yüreklerimiz birbirine..
Git ama sakın suçlama yüreğini..
Zira hala bir parçası durur bende..