Yokluğun...

Yokluğun tıp kı ıssız bir sokaktaki gece yarısı,
Bir ben yanıyorum sana,bir de durmadan sokak lambası,
Bir gökyüzü var ki bir görsen katran karası,
Hiçbir ilaç tesir etmiyor,kapanmıyor yokluğunun yarası...

Herkes uyuyor bu şehirde,bir ben ayık bir de kutup yıldızı,
Göz kapaklarım neden açık,kim uyutmuyor beni? Kim bu uyku hırsızı,
Saat'i kaça kursam yarın için,tam da zamansız kalmışken...
Gözlerim resminde,resmin beni uykumdan alıkoymuşken...