Y/okluğun B/aşımdan Gitmedi Yar

ah sen varya sevdalım
seni bazen tutasım gelir sormayın nedeni
o ruh halin tıpkı bir sarhoşun bitkin hali
yaşam kıyısına biçilen menzil ayarı
uçurum tehlikesi kadar sıfırı noktası

unutma ki
seni deniz sularına atmalı ayıklama ayarına ç/ekmek
can yürek uğruna kadere isyan neden yar
gözlerimde yaş kalmadı

kaç yıl geçtiyse ay ışığım deniz şevkin
haberin yok seni yürekli bir aşkın köküne yazdım
ister tomurcuklanır sarı öküze yem
ya da sarmaşıklanır toprağıma
bu da bir yaşam seriveni

duam olsa fidan olur boylanırsın aşk doruğunda
yaşarsın bir ömrün merdiven yaylasında
yüreğimde yanan ışığım s/ay
sensizliğin b/aşımda gitmedi yar

bu sevdayı y/eminle koştum
ellerim eline
gözüm gözlerine değdi
dudak ısırmasına kanadığında öpemedim canımla
yokluğun başımdan gitmedi yar

neden yar
neden sensiz kalışım
bir ömürden geçen zaman yokluğun zayiatı
yeter demeye kalışım sessizliğin tekmili yok ki
yada kolları uzat indirin

kendimi tüten gözlerinden k/açardım
şimdi sen yad ellerde neden ağlarsın
hasrete ağlayan gözyaşım tükendi
at kişnemesi duyulsa çaresiz sensizlik yetti
avareyim sarhoşum yokluğundan

düşkünlüğün perdesi gözlerinde kayboldu
sen sonsuzluğun güneşi kadar içimde yanan alevimsin
sönmez bir ömüre biçildin ölümsüz aşkın semboli oldun
yüreğimin trafik levhasında yanan ışığımsın gülüm

ağlamakla geçmedi hasretlik
ben h/ozan d/olduğuna göre
şairliğe vursam kendi mi fayda etmedi
sensizliğin b/aşımdan gitmedi yar..!

24.02.12 Karataş