Yokluğun D/ağlara Savurur

Başım dağ, saçlarım kardır,/Deli rüzgarlarım vardır,
Ovalar bana çok dardır,/Benim meskenim dağlardır
*Sebahattin Ali*
*

bir yarim var herkesten yaralı
benim yaram yardan çok karalı
derdimi vursam dağlara
yanar mıyım
bilmem
başıma yağan karların
deli ettin d/ağlarım

of..
çektirdin yokluğuna dağlar
her anıma gelmeyen güne durdun
gün geçtikkçe hasretlik deniz kadar
dağ olur derya oluyor

dayanılmaz yürekler
bu can
umuda yolculuk misali
uçan kuş sensizliğinden
yine yokluğun dağlara savurur
kapanır seninle seheri
gel
ölmeden mezara koyda git

gel gülüm
ömrüne kalan günlerin
gül..
dalına kuş idim
solmazken seninle koşardım
o dağ yamaçlarında

alevli rüzgarla esen
yeşeren fidanlar büyüdü
ruhuma tüten sevdan
yüreğimin ateşi sönsün

sana olan hasret bitmedi
sen içimde kalan yadıgarım
gürbet acı verse de
zemberi ayında dökülen yaşlar
gözyaşını sil de öyle git

dağlar dumanlı dağlar
ne acılar verdin
tutsak ölümlere hasret
yoksa yürek dayanmıyor

sensiz şiirlerin neyleyim
gelirsen yağmurunla
gözyaşınla
gamzelerin ıslansın
belki
unutursun

_yine yokluğun dağlara savurur

09 /09/11*Karataş**