Yokluğun Dört Mevsim Ayazım Oldu

Her gece ayrılığına
Kan döktü gözlerim
Gidişine öldü de bilal
Bitişine Söndü bedenim

Güneş batıdan doğar oldu
Gecemse bulanık
Yıldızlarım sonbaharda
Düşen yapraklar gibi soldu

Gittin ya sevgili

Yokluğun dört mevsim ayazım oldu