Yokluğun Gâvur Dinli

Herkes kendi hatalarının kucağında küçülür
Sonra
Hayatın içinde anbean büyür
Yüreğinin ağrısıyla
Savrulur rüzgârında
Yaprak misali
Ağustos göçünde
Üşür



Sensizim
Sol yanımı dikenden teller sarmaladı
Hangi yana dönsem
Sızlarım
İçim kanar
Bir sana
Bir de yitip giden zamana yanarım



Şimdi
Sağır
Ve
Dilsizim
İçimde ki mahşeri görünce
Tutuldum
Özlem ateşi yaktı
Ortasındayım cehennemin
Yokluğun gâvur dinli 'ANNE'