Yokluğun Gibi Batıyor Güneş

En küfürbaz dizesinde içim / yokluğundan
Kıyıda gün ölüleri
Dünlerde ölen / sensiz
Ağrılı bir ıslık yıldız sesleri
Rüzgar utangaç / kokunu taşıyamadığından

Sen dudaklarında kaldığım kadın
Tenine soyunduğum
Sıyrıl da gel yalnızlığından
Islağım kurumadan

Her geçişimde bir basamak çoğalıyor
O bildik merdiven, öpüştüğümüz
Her basamak hırçın güz

Yoksan
Düne ya da güne ait takvim yaprağında
Bir düşüm öncesi
Kapı numaraları hüzün geçilen sokaklarda
Tanırım bu yokluğunun sesi

Düş teknesinin düşü yarın
Kalan günlerde eskimek birlikte
Gerekli şeyler anlatırken gereksiz şiirler
Yunus dilinde

Her şey bıraktığında kaldı
Zaman bile
Zamansız yaşardık seninle zamanı
Bu yüzdendir hiç kurmayışım saati
Yokluğun gibi batıyor güneş
Şimdi akşam ve yüzleşme vakti

Göz batımında
Tüm hançerler çıkmada kınından
Acının çıkınından

Yontu yalnızlığında düşüm
Hiçbir yalan gerçek değil senin kadar
Ne kıyı ne deniz olmak / yokken seni yaşamak

Bu yüzden ıssız gülüşüm