Yokluğun Kadar Varsın

Bu dünyadan 

Bir gün

Bir Talat geçip gitti diyeceksiniz,

Onun için artık güneş hiç doğmayacak

Karanlık 

Sonsuzluğa

Bir nevi namzet

Sessiz ve sensiz,

Kaderin bir cilvesi

Herkese gibi,

Yalana bir kurban daha

Desen de ne çare

Keşkelerde bir meçhul

Belkilerde belki bir kayıp,

Oooo hayat

Ben ettim

Sen etme demez

Pencereden uçup gider,

Adresi

Dört duvar arası

Yalnızlığı kalplerde umudu

Başka ne olabilir ki

Göz yaşlarında 

Sahipsizliğinden

Gayrı,

Aklı buralarda kalacak

Muhakak,

Bazen belki hatıralarda anılacak

Zaten bir gün hepten de

Unutulmaya 

Aday,

Oooo 

O

Boşluğunu kim dolduracak diye sorma

Belki ebedi bir acı

Derinden

Gelen,

O

O'dur

Ki

Yokluğun kadar varsın

Bir hiç'e mahsus

Gerçeğe aykırı...

* Berlin, 04.11.2023 *