Yokluğun Nöbetini Tutar Gecelerimin

Ben sana her muhtaç kaldığımda,
Yokluğun,nöbetini tutar gecelerimin.
Gözlerimi açtığımda sensizlik,
Kapattığımda ise hayalin...

Her gece,
Terler içinde yokluğuna uyanır oldum.
Her seferinde,
Gözlerim seni aradı başucumda,
Ellerimi görmek istedim avuçlarında.
Ama sen yoktun.

Bir türlü ulaşamıyorum sana.
Ben sana her geldiğimde,
Sen benden çoktan gitmiş oluyorsun.
Yüzüm bir idam mahkumu gibi asık.
Kalbim cam kırıkları misali paramparça.
Hayallerim yitirmiş umutlarını.
Günlerim bulamıyor yarınlarını.

Dilimi her susturmaya çalıştığımda,
Kalbim sana biraz daha susuyor.
Ve ben her seferinde,
Nikotinle yıkıyorum dudaklarımı.

Sen gittikten sonra,
Saatler bile aştı haddini.
Sen yanımdayken su gibi akıp giden zaman,
Yokluğunda hiç geçmiyor.
Tıpkı giderken kalbimde bıraktığın yaralar gibi...

Düzelsin istiyorum artık kalbimin atışları.
Kalbim her sert çarptığında,
Anlıyorum artık sendeki yasaklarımı.

Paslansın istiyorum artık gözlerim.
Gözümdeki yaşların şiddetinden,
Biliyorum artık benden ne kadar uzaklaştığını.

Ve

Bir köşeye bırakmak istiyorum artık karanlıkları.
Hep geceyi yaşamaktan,
Ezberledim artık siyahın bütün tonlarını.