Y/okluğun Z/amana Acı B/ıraktı

sen benim tek gerçeğimsin
yollarıma...

gül yerine taş döşersen
gün görmezimsem
sen günlerimsen
acıya gülümsemek bana k/alır

acıların yüreği yenilmeziysem
gül !
yokluğun zamana acı bıraktı


öbür dünyayı boş ver
gerçek olan bu dünya sularına /akma
merhabayla duymazmısın sesimi
gül yüzlüm iklim g/özlüm

akmıyorsa suların
Denize ırmak ırmak akalım

halen yabancı k/alışına
b/ekleme
ölüm ayırmıyorsa
demir kapılar kör pencere
neyin nesi..
düne kulak asmıyorsan
güne nasıl bakarız
söyle...

bir uçuyorsun iki sürümcede k/alışın
at gözlüğü yakışmıyor ki
duygusal
akan çoşkun bakışına

gurur yaparsan sözün k/özüne
halen ne görür nede konuşursun
tanımyorsan tanıma
şiirine doyurdun aşk çeşmesini

şiir yazmayı unutturdun bilesin
duy desende bildiğinden duymuyorsun
sevmek buysa
hey davul çala dur

ne yusuf olayım nede sen Züleyha
isteğim vardı düğünde gördüğüm
olmayınca çoktan sulara aktı
deniz dalgalarına b/ıraktın

ah gönlümün yaylası
yaylara
çoktan göçebeler göçtü
sen o yaylada görünmez oldun
derdime derman oldun mu?

sen alışık değilsin
bu yeni lirik elit yaylarına
lüks villa evlere gelmez yurdum
ben giderim kendi yurduma

denizimde boğul
karanlığına yoldaşın olayım
yer altında ne aşk var ne de köşk
ben uzaylı sen dünyalıım
seninle hep övüneceğim

sen en son buluşumsun
anladıysan yanım yoldaşım
bu evrende sonsuzlukta
yeminle sözün buluştu yüreğimde

bu alemin seyrinde hoş ettiysen
sensin efkarım
senin yokluğunda varsın
gelsin sesin

varlığınla yoksan yokluğun ölüm bana
dipnotların acı veriyor insana...
öldürdü dizelerin güllerini soldurdu
aksu sularında çiçeğimsin

of yeterin gayri konuşmazım dilsizim
yaşarken mindar ettin
sen beni
aşkınla yanarım yana yana...

14/08/11*Freidorf

*sözlerin günlerin kulak asmayan söze ki böyle yürür raysız aşk yolcuları/*yine raylar boşaldı iki yolcuya*